Bugün acı bir tablo ile karşınızdayız saygıdeğer okurlar. Size 22 yaşında hayata 15 bin lira borç ile başlamış gençlerin hikâyelerinden söz edeceğiz.
Düşünün henüz 18 yaşında gençliğinin ilkbaharında üniversite sıralarında oturuyorsunuz. Kulağa ne kadar tatlı geliyor değil mi?
Ama bu güzelim gençliğin başlarda duman olduğu zamanlarda gelin görün ki cep delik cepken delik.
E tabii denize düşen yılana sarılır hesabı gençlerde bir koşu Kredi Ve Yurtlar Kurumu’na sarınıveriyor mecburen. Buraya kadar her şey pek güzel pek ferah.
Sonra her sene belli miktarlarda bu krediler, çok az kesimin ki -belli koşuları taşımak üzere – burslar zamlanır ve fakültenin sonundan 2 yıl sonra faiziyle gençlerden tahsil edilmeye başlanır.(sadece krediler )
Hep olduğu gibi kâğıt üzerinde, proje tıkır tıkır işler. Öğrencinin ihtiyacı olduğu anda devlet para verir. Daha sonra öğrenci mezun olunca hatta bir jest yapılıp 2 sene beklendikten sonra öğrenci taksit taksit öder ve diğer kardeşlerinin eğitimine katkıda bulunur yeni krediler gelmeye başlar.
Sistem pırıl pırıl devir daim ile öğrenci okutuluyor 10 numara 5 yıldız. Yalnız atladığınız noktalar var sayın yetkililer. Mesela ülkemizde diplomalı işsizler ordusu diplomalı işsizler ülkesine dönüşmek üzere. Ha tabi bide yeni mezun olmuş 22 -23 yaşına gençler sudan çıkmış balıktan halliceyken verilen kredinin, hayatlarının tam dönüm noktalarında, asgari ücretin kulağından tutmuş bir ücretle işe başlamış sayılırken ‘’faizi’’ ile geri alınması gerçeği.
Çünkü çoğu yeni mezun ‘’asgari’ ’tutar olan 1400 lirayı bile bulmayan ve asgari olmayan şartlarda çalışarak ücretli öğretmenlik yapıyor ve bu ülkenin çocukları, gençleri için çabalıyor. İşte bu asgari, olması gereken en az tutar olan 1400 lirayı bile bulmayan maaşları ile bu gençler aylık en az 350 liralık bir senedin altına giriyorlar.
Durum öyle boyutlardaki borçlar 20 bin lirayı aşmış yürüyor. Evlenen çiftler önce kredi borçlarını hesaplatıyor. Ödeme planı çıkarıyor ve eğer sıra gelirse düğün için yıllar sonrasında bir tarih çıkarıyorlar. Ana babalar da çaresiz. Artık her evde en az 2 üniversite okuyan var ve ebeveynler borçları mı ödeseler, geriye kalan çocuklarını mı okutsalar yoksa zamanı gelip de hayata atılamayan, yuvasını kuramayan kredi girdabına dolanmış çocuklarını mı kurtarsalar? Biz karar veremedik. Buyurun siz beğenin, seçin, seçiminizi bizlere de haber edin e mi Sayın Sayın Yetkililer!
Ama unutmayın açık öğretim harçları bile minimum 275 TL. Zaten yurt paralarını söylemiyorum bile. Gerçi şu an millet şükretmekte. Fetö hainin sözde ‘’abla-abi’’ terör yuvalarından çoluğumuzu –çocuğumuzu kurtardık diye.
Günün Haberleri